آدمهای زندگی من بر دو دستهاند:
آنهایی که افسوس میخورند چرا زودتر پیدایم نکردند
و آنهایی که حسرت میخورند چرا احمقانه از دستم دادند....
کسی که میرود، دیگر برنمیگردد. ممکن است کسی شبیه او برگردد، ولی او نیست، فقط شبیه اوست. کسی که میرود، حتی اگر برگردد، یک تکهاش را، یک تکهی خیلی حیاتیاش را، آن جایی که رفته جا میگذارد. آن کسی که برمیگردد خودش نیست، یکی دیگر است، تازه اگر برگردد.
کسی که میرود، دیگر برنمیگردد.
Stripped Off
ما و حافظ
ما بی غمان مست دل از دست دادهايم
همراز عشق و همنفس جام بادهايم
بر ما بسی کمان ملامت کشيدهاند
تا کار خود ز ابروی جانان گشادهايم
ای گل تو دوش داغ صبوحی کشيدهای
ما آن شقايقيم که با داغ زادهايم
گفتی که حافظ اين همه رنگ و خيال چيست
نقش غلط مبين که همان لوح سادهايم