تو را من چشم در راه نیستم. فقط اسگلها چشم به راهند این روزها
و بعضی از بغضها هست... برای نترکیدن
و بعضی از نفسها هست... برای نکشیدن
و بعضی از درسها هست... برای نگرفتن
و بعضی از راهها هست... برای هیچوقت نرفتن
و بعضی از قلبها هست... برای شکستن
و بعضی از شبها هست... برای نخوابیدن
و بعضی اسمها هست.. برای صدا نکردن
و بعضی آرزوها هست... برای نداشتن
خب که چی؟ باخبر شدن مردم از جرمم به این معنی نیست که به خاطرش مجازات میشم
چـنـچـی از آنتونن آرتو، صحنه اول- پرده اول
Labels: Antonin Artaud, Artaud, Cenci